Twee jaar lang was ik stadsdichter van de gemeente Deventer, dat was destijds 1 stad, 5 dorpen en 13 buurtschappen. Ik wandelde en fietste en keek om me heen. Het resulteerde in deze bundel die is opgebouwd uit 4 afdelingen:
– de nederzetting aan de rivier
– de mens
– de akkers
– de ommelanden

Op een dag wilde ik graag weten waar Rande lag. Het stond op de kaart maar wat wás het dan en waar was het hart van dat buurtschap? Twee mannen die op de stoep bij een boerderij een fiets repareerden verwezen me met veel zekerheid naar oude Willem, want als íemand het wist was hij het wel. De weg voerde door een  schuur, tot in het hart van de oude boerderij. Ik zat al snel aan de keukentafel en al net zo snel haalde Willem een map met knipsels tevoorschijn over Rande. Hij wist er inderdaad echt alles van. Later schreef ik er dit gedicht over.

Rande

Hoeveel woorden zijn er voor gras,
zoals voor sneeuw en regen?
Wild, ingezaaid, net ontkiemd, pas gemaaid,
wat echt belangrijk is, het ligt voor je voeten,
en je vergeet het te vragen.

Je kijkt naar de grijze krullen van oude Willem,
wijds als de eeuwen wijst hij over het land.
Tot waar Rande strekt? Rande strekt
tot ver terug in zijn geheugen.
Hij ontmoet er moeras, de boerderij
op een terp, en adel die ook maar alles
inpikte, maar na Napoleon werd het beter.

De boerin roert in de pannen.
Kijkt met lentegroene ogen naar
haar Willem. Raad eens?
Op hun vijftigste huwelijksdag
vloog bij het ontwaken een zwaluw
de slaapkamer in en uit.
De boer en de boerin, ze lijken op elkaar
als weilanden omzoomd met fluitenkruid.

Hoeveel woorden zijn er voor gras?
Voor koeien, dichtbij, wijds land, elkaar?
Voor hoeveel je van een zwaluw houdt?
Voor een boer en een boerin die je niet kende,
voor vers en onvervangbaar oud.

Heleen Bosma